Joost van Bellen

Extrema Outdoor, bestaat dit jaar 20 jaar. De speciale 20e editie draagt de naam ’20 Years of Love’ en in de line-up valt één stage op. De 20 Years of Love-stage met artiesten van het eerste uur. Artiesten die vanaf dag één bij Extrema betrokken zijn geweest en elkaar hebben zien groeien. Vandaag interviewen we één van deze artiesten, genaamd Joost van Bellen. Een stoere, rauwe vent die zijn sporen in de dancescene zeker heeft verdiend.

Joost, wat zijn de grote verschillen tussen Extrema toen en nu?
“Oei! Ik heb het geheugen van een goudvis en was er vorig jaar niet bij”, zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Humor heeft de beste man zeer zeker. “Maar het is natuurlijk een stuk avontuurlijker geworden qua programma, en niet meer de gesneden koek zoals vroeger. Die rebelse spirit van Extrema is gelukkig wel nog volop aanwezig.”

Welke ontwikkelingen zie je in de gehele dancescene?
“Het is allemaal een stuk professioneler geworden en natuurlijk heel veel groter: meer feesten, meer festivals, meer publiek en ga zo maar door. Ondertussen zijn er ook veel meer kleinschalige feesten en festivals, en dat is en blijft altijd goed. Het zorgt voor avontuur en vernieuwing.”

Wat omschrijft voor jouw het beste het Extrema gevoel? Waar staat het festival voor?
“Het is een festival op een prachtige locatie, eentje die al zó lang bestaat maar niet oudbakken is geworden. Het festival heeft lef, durft te veranderen, steekt de nek uit... dat durven er niet veel. Verder heeft het publiek er altijd zin in, de sfeer is zelden tot nooit verveeld, grimmig of saai.”

Hoeveel keer heb je al op Extrema gestaan en welk jaar was volgens jouw het leukst en waarom?
“Ik heb geen idee!!! Ik heb namelijk het geheugen van een goudvis zoals ik eerder al aangaf, haha!
Ik vond die keer met mijn eigen RAUW-stage met onder andere Riton geweldig... Die sfeer, die staat op mijn netvlies gebrand. Zó uitgelaten en gezellig!”

Je hebt ook wel eens minder leuke dingen meegemaakt. Zoals bijvoorbeeld de oververhitte cd-spelers… Kun je hier wat meer over vertellen?
“Naar aanleiding van tien jaar Rauw had programmeur Bas Baetsen me ertoe verleid dat ik in 2013 eens met een echt dikke show kwam. Onze VJ Jpech had flink uitgepakt met allerlei spectaculaire visuals, maar je kunt een DJ en VJ nooit precies synchroon laten werken zonder de muziek vooraf op te nemen. Dat hadden we dus gedaan. Weliswaar in vier delen met ook vrije ruimte ertussen, maar daar stond ik dan. Toen er ook nog eens camera opdook, betrapte ik mezelf erop dat ik als een David Guetta heel knullig met m’n handen in de lucht stond te zwaaien, draaiend aan knopjes waar ik helemaal niet aan hoefde te draaien. Het voelde dodelijk ongemakkelijk. Gelukkig werd ik keihard gestraft, want mijn beide spelers raakten oververhit en vielen uit.

Ik kan me ook nog een keer herinneren dat er gedoe was met chauffeurs die niet op tijd artiesten naar het festivalterrein konden brengen. Dat was stressen. A-Trak flipte de pan uit! En ik ook natuurlijk. Uiteindelijk kwam ik een half uur later op het festivalterrein.”

Dit jaar dus op de 20 Years of Love-stage tussen al die artiesten die al vaker op Extrema hebben gestaan. Hoe speciaal is het om met juist met deze artiesten een stage te delen?
“Dat is een eer! En misschien wel competitie: wie kan er nog goed draaien?! Ik lust ze rauw!”

Wat is het gekste dat je op Extrema hebt meegemaakt?
“Een storm met veel slagregen trok over het terrein en Green Velvet moest draaien toen werkelijk alles door de lucht vloog. Hij zette een minutenlang lachsalvo op, zoals uit een lachapparaatje maar dan met een zwaardere mannenstem. Dat was kippenvel: het leek een bizarre film opeens. Dat vond ik een waanzinnig moment. Wow!”

Interviewer : Alexander Strack van Schijndel